ala-ala

sa t'wing namamahinga,at ipipikit yaring mga mata

aking nagugunita ang masayang sandali 'nung ako ay bata pa!

sa aming baryo,tahimik at mapayapa

tunay na pinag pala ng kagandahan at biyaya

na nagmula sa ating Amang Bathala

bukang liway-way sa silangan, ay tunay na kay ganda

wari'y sinasabing, tayo'y humayo na

ating linangin ang lupang minana mula pa ka'y lolo't lola

ang hamog sa parang na aming palaruan,mga puno't halaman na aming kabuhayan

at ang malinaw na ilog na kay sarap pag-languyan

ako'y laging sabik na ito'y balikan

pagsapit ng dapi't hapon, huni ng kuliglig ang naririnig

na waring musika sa aking pandinig

at bago ipahinga ang pagal na katawan

iyong masasamyo ang bango ng bakuran

na nagmumula sa puno ng ilang-ilang

ohh...sadyang kay sarap gunitain ang kahapon

lalo na't dina mararanasan ang ganitong uri ng kaligayahan

lipas narin ang kagandahan ng ating kapaligiran

na dulo't ng kapabayaan sa ating kalikasan

ipipikit nalamang yaring mga mata

upang mag balik ang masayang ala-ala 

Untitled

I am her all alone,

in the darkness side of my room.

Reminicing my past,

thinking what I've done wrong.

Why, my life is in missiry?

or I am just doing a self pity!

I keep I solate my self to everybody,

by wearing a mask of beauty.

Pretending that I am happy to cover my identity,

as well as my insecurity.

I am affraid to face the reality,

Is this my destiny?

or I am  just a victim of the sociaty?.

I stopped on dreaming

and I felt liked I'm drowning,

like a ship that sinking

Abandoned by the captain.